Veni, Vidi Vidos

Eigenlijk moeten Jeff en ik nu aan het eten beginnen, maar de stroom is overal uitgevallen… en inmiddels het water ook (we hebben een elektrisch fornuis) en alle ijsjes zijn aan het smelten… Dus valt er niks anders te doen dan te wachten tot alles in orde is… en een blog te schrijven…
Morgen gaan we naar Albanië, dus vandaag kwam de reisleidster bij ons aan huis om de aanbetaling daarvoor te innen en voor ons een ticket uit te schrijven. Ze kwam alleen een kwartier te vroeg dus ik stond me beneden nog aan te kleden en moest mijn portemonnee nog opzoeken. Ja, zij komt te vroeg, dan moet ze ook maar wachten!
Toen alles geregeld en opgeruimd was werden we naar Kerkyra gebracht met de auto. Van daar hebben we de veerboot genomen naar Vidos: het kleine eiland dat tegenover de stad ligt en waar (men zegt) het wildleven nog volop te zien is.
Aangekomen in het “natuurpark” (van 1ha) hebben we meteen een fazant gespot. Maar we kwamen voor de konijnen natuurlijk. Die kwamen we de hele dag niet tegen, alleen hun holen. Misschien dat ze er tegen de schemering uit zouden komen.
We liepen door en tegen de tijd dat we bijna uit het natuurpark kwamen hoorden we het geluid van zeehonden. Dus we liepen richting het geluid en kwamen 2 zeehondjes in een kooi tegen. Niet bepaald Pier 69.
Toen kreeg Jeffrey het in zijn hoofd om in een klein baaitje te gaan zwemmen. We hadden echter geen zwemkleding bij, dus moest het maar in zijn onderbroek. Ik bleef aan de kant houtjes snijden.
Omdat mijn enkel nog zeer deed van de enorm opgezwollen muggenbeet besloten we het niet te laat te maken en gingen we via een Mausoleum weer richting de boot.

Terug in Kerkyra hebben we geluncht bij de Mac (Milkshakes voor een euro!) en zijn terug naar het ontmoetingspunt gelopen. Thuis hebben we nog een duik genomen en… toen moesten we eigenlijk eten maken, maar de stroom was uitgevallen. We konden een uur later pas beginnen… Net toen we klaar waren viel de stroom weer uit, maar nu was het binnen een paar minuten opgelost.