Terug bij Wizzair

Ik krijg tegelijkertijd kriebels van opwinding en rillingen van spanning als ik vooruit denk aan de reis naar Siauliai. Ten eerste omdat het spannend is om met je ensembletje als "culturele vertegenwoordigers" van van Etten-Leur naar het buitenland te mogen. Daarentegen, voor de mensen die de blog van Praag hebben bijgehouden... jullie weten wat er de vorige keer is gebeurd toen ik met Wizzair vloog... dat was allesbehalve fijn.
Gelukkig wordt de reis nu geregeld door mensen die al jarenlang op en neer gaan naar Siauliai, dus ik hoop dat het deze keer gewoon goed gaat komen. Een kleine twee weken geleden hebben we een voorlichting gehad over wat we allemaal gaan doen. Ze zeggen dat het allesbehalve een vakantie gaat worden en dat we keihard moeten werken. Maar dat gaat ons er niet van weerhouden om een beetje cultuur te snuiven.
Wel ben ik bang, gezien we dit jaar in Nederland niet bepaald een winter hebben gehad en niet aan temperaturen onder nul konden wennen, dat het daar wel erg koud zal zijn. Joop heeft ons gewaarschuwd dat er soms wel een meter sneeuw kan liggen begin maart, en dat we een hoop gaan lopen naar de plaatsen waar we op gaan treden... kunnen we onszelf vast "warm lopen". Grapjas.
Ik ga in ieder geval warme kleding en goede wandelschoenen meenemen. Dan neem ik wel een extra tas mee om mijn nette kleding in mee te nemen.

We gaan het meemaken...