Brabant

Voor de verandering weer eens voor mijn wekker wakker, maar ik had wifi, dus ik bleef even met mijn telefoon spelen totdat Ciska’s wekker afging. We hadden tijd zat dus hebben we onze tassen al ingepakt en de kamer een beetje opgeruimd voor het ontbijt: hamkaas pannenkoeken met yoghurt, yum yum. We liepen weer terug naar het hostel om de rest ook de tijd te gunnen hun spullen op te ruimen. Mieke en ik moesten allebei naar de wc en genoten van een conversatie tijdens het draaien van een drol.

Toen iedereen klaar was liepen we nog naar het centrum om onze laatste Litas aan souvenirs en voedsel te verkwisten. We waren goed geslaagd bij de barnsteen- en boekenwinkel en gingen nog een tijdje in het (jawel) zonnetje zitten en naar de supermarkt om nog een cadeautje voor Mieke en Joop te halen. Trimitas had een doos chocola gekocht voor Gerard, dus daar moesten we overheen natuurlijk. We kochten een zak koffiebonen en een fles wijn genaamd “Tarantella” voor onze altijd dorstige docent en een fles wijn met een ridder erop voor de rest van onze helden: voornamelijk Joop.
Toen we voor ons laatste middagmaal bij Havana aan tafel zaten hebben we nog een variant op de Zevensprong gemaakt voor onze negen begeleiders: de negensprong. Op het laatste moment kwam Vigas er ook nog bijzitten dus voegden we maar een Vi-hi-gas toe op het eind en hoopten dat niemand mee zou tellen hoeveel namen we opnoemden.

Ze leken erg blij met de cadeaus en we kregen van Mieke en Joop allemaal een hand of een kus. Ook Trimitas had een nummertje ingestudeerd en ook Gerard werd tevreden gesteld.
Gezien we toch bezig waren hebben we het brood uit het broodmandje gehaald en alle overige Litas opgehaald voor Havana voor een leuke fooi. We zongen nog even Vigus aciu en Havana aciu en toen was het tijd om in de bus naar Riga te stappen.
Mieke had nog een kleine speech over wat voor fijne bende we waren. We hebben ook meteen even een yell verzonnen gezien we toch in een half group-hug-kringetje stonden: “World Gang” zoals Joop ons aan had gekondigd. Mieke moest met Philien in het busje met de bagage, dus die ging niet meer mee.
We waren een goed uur onderweg toen de bus net over de Letse grens stopte. Joop was zijn jack met zijn sleutelbos vergeten en Philien en Mieke moesten die komen brengen, anders kon hij niet naar huis.
We vermaakten onszelf door het verlaten tankstation te verkennen waar kennelijk een drol op de grond lag. Ze hadden gelijk. We hebben ook nog een paar leuke groepsfoto’s gemaakt en Gerards doos met chocolaatjes geplunderd.

Na ongeveer een uur kwam het busje en konden we nog even naar Mieke en Philien zwaaien. Joop deelde later koekjes uit als verontschuldiging.
Op Riga Airport konden we zo goed als doorlopen. De beveiliging was wel erg aanwezig, maar we hadden van Pieter en Emily gehoord dat er gevechtsvliegtuigen vanuit de V.S. in Siauliai waren geland, mocht Rusland een poging wagen het land uit te breiden. Gezien Letland nog dichter bij Rusland ligt vergeef ik ze de extra controles.
Rond 17.50 lokale tijd stegen we op, zetten we onze horloges weer op Nederlandse tijd, en landden zo’n twee uur later op 18.50 weer in Eindhoven. Toen we bij de bus kwamen was de chauffeur er nog niet, maar toen hij eraan kwam bleek dat een paar mensen het idee hadden gekregen om nog even langs de Starbuck te gaan. En we hadden Mieke niet eens bij!

Een paar minuten later kwamen ze dan toch met een meeneembeker aanzetten en konden we naar Etten-Leur vertrekken, waar we op werden gewacht door onze familie.

“En dan denk ik aan Siauliai, want daar schijnt de zon”