Try-Out Concert

Afgelopen zondag was ons Try-Out Concert. Dat wil zeggen dat we aan de sponsors moeten laten zien waar we het afgelopen jaar zoal mee bezig zijn geweest en wat we gaan laten zien in Litouwen. Bovendien kunnen ze zo zien of we waardig zijn om een volgende keer weer te gaan (deze reis is immers al betaald).

Om half 10 begonnen we met de generale repetitie, met alleen de Wereldbende, want we spelen maar twee nummers samen met Trimitas. Op zich ging alles goed, maar de kledingvoorschriften vielen niet zo goed uit bij mij. We moesten een nette spijkerbroek, een wit/grijs/blauw shirt met daarover een zwarte bloes of jasje aanhebben. Nou ik dacht dus extra chic te zijn met mijn jasje, maar helaas... Het had schouderpadding zodat mijn viool elke keer weggleed en het was veel te warm in de zaal voor de dikke stof, nog niet te spreken van de schouderbreedte die wel breed genoeg was als ik niets bijzonders deed met mijn armen, maar ik voelde dat het te klein werd zodra ik viool begon te spelen. Niet. Praktisch.

Het oefenen van onze nummers ging redelijk goed, maar toen moesten we de Kalvelis en de Mnogaja Leta met Trimitas oefenen. De rest van de Wereldbende had al een keer met ze samen geoefend, maar ik niet. Dus dit was de eerste keer. En ondanks dat het bij mij absoluut niet lukte was Gerard tevreden met de Kalvelis en wilde hij door naar het volgende nummer. Nou... prima, als jij niet hoort dat het slecht gaat dan zal het publiek het ook niet horen he?

Wij waren klaar met oefenen en terwijl Trimitas nog een paar nummers samen met Peter deed in de theaterzaal, gingen wij vast naar de foyer om wat te drinken (op Miekes kosten uiteraard). De organisatoren maakten ook kennis met de sponsors, die een eigen VIP-ruimte hadden... waar drie mensen inzaten of zoiets. Ja, je gaat ook niet in je eentje in een zaal zitten (zonder bar) terwijl iedereen voor wie je komt in de zaal ernaast zit, tenzij je iets te bespreken hebt.

Rond kwart voor 11 gingen we terug naar de kleedkamers om klaar te staan voor het concert dat om 11 begon. We hebben nog het naambordje naast de kleedkamer bekalkt met "het mooiere logo". Het publiek kwam al langzaam binnen druppelen en ging merkwaardig genoeg allemaal aan de linkerkant van de zaal zitten op een enkeling na. Geen zin om door te schuiven denk ik?

Verschillende mensen die we niet konden verstaan hielden een introductiepraatje met wat grapjes ertussen, die we niet konden verstaan, maar het publiek moest erom lachen, dus het zullen grapjes zijn geweest.
Trimitas begon met vier nummers. Niet echte gangmakers als je het mij vraagt. Alleen het laatste nummer was enigszins up-tempo. Ik had gehoopt dat het nummer van Dvorak dat kenmerkende TAAAA TA TA TAAA TATAAA (zo fonetisch mogelijk opgeschreven) zou zijn. Perfect voor een trompetensemble, maar helaas: een -voor mij- onbekend nummer.

Toen waren wij aan de beurt. Wij mochten al onze 9 nummers aan een stuk door spelen en Joop mocht de stukjes tussen de nummers volpraten. Wat Mieke ons van tevoren had mogen vertellen was dat Joop zo lang zou praten dat wij nodig hadden om ons voor te bereiden op ons volgende nummer en niet dat wij onze tussenstukjes zo lang vol moesten houden totdat hij uitgepraat was. Want Joop kan flink kletsen.
Eind goed al goed, niet alles ging perfect, maar het publiek scheen het niet te merken (de kunst van het op het goede moment invallen) en Evelien had haar eigen enthousiaste publiek meegenomen, dus dat applaus (en gegil en gefluit) kwam er wel.
Trimitas mocht nog een paar nummers spelen. Inclusief een nummer met CD dat verdacht veel op Dire Straits leek... Het bleek dus een nummer van The Beatles te zijn, shame on me.
En toen mochten wij weer. Kalvelis ging nog niet helemaal lekker, maar een stuk beter dan bij de repetitie en Mnogaja Leta was onze toegift. Die ging wel lekker, al zaten een paar leden van Trimitas door het gedeelte van de Wereldbende heen te spelen, puh.

Na het concert kregen we, na ons mooie logo nog een keertje getekend te hebben, een woordenboekje NL-Litouws en ook andersom om vast te oefenen, dus wij stonden een beetje raar te kijken toen er een bladzijde in stond met telwoorden in het Nederlands 1: één 2: twee ect. in plaats van de Litouwse woorden. Ze zullen hetzelfde boekje voor de Litouwers gebruiken als ze hierheen komen?
Mieke trakteerde de mensen die nog niet naar huis gingen nog op een drankje en zei dat het goed ging.
Toen mochten we naar huis om over de mail te beslissen wie bij wie op de kamer mocht slapen in de jeugdherberg. Een grote chaos, maar uiteindelijk is volgens mij iedereen wel tevreden met de uiteindelijke indeling. Wij zitten in ieder geval bij elkaar :)