Donderdag - An den Schönen Blauen Moldau
Blijf op de hoogte en volg Sanne
26 Juli 2012 | Tsjechische Republiek, Praag
Vandaag hadden we een drukke dag voor de boeg. Vanaf vanmiddag dan wel, maar we zouden om 2 uur de castle tour nemen en vlak daarna een boottocht met diner.
Voor die tijd konden we nog een beetje door de winkelstraten rondstruinen. Het was niet duidelijk of we de Karlsbrug ook mee zouden nemen op de castle tour, dus liepen we aan het begin van de middag eroverheen… nouja, lopen. Voor zover je vooruit kwam met zoveel mensen en venters die je zover proberen te krijgen dat je een zelfportret laat maken.
Het begon Jeffrey een beetje te kriebelen of we wel op tijd zouden komen voor de boottocht als de castle tour zo zou uitlopen als de vorige keer. We besloten daarom om de tour morgen te doen. We hadden dan toch niet veel gepland staan.
In plaats daarvan doodden we de tijd tot aan de boottocht, door verschillende musea te bezoeken.
Op het republieksplein zagen we een poster voor een glasblaas-demonstratie bij een glas- en kristalwinkel voor maar 30 kroon. We mochten bijna meteen doorlopen en waren de enige aanwezigen bij de demonstratie: Welcome to the furnace. En zo voelde het ook. Het mocht buiten dan boven de 30 graden zijn, in het werkhok was het zeker boven de 40. Wat nog niks was vergeleken met de oven (14000C) en de “cooler” van 500C. De glasblazer blies overigens geen glas, maar verhitte elke keer een beetje en smolt ze aan elkaar, en kneep erin tot er een olifantje overbleef. Jeffrey wilde het kopen, maar het had helaas nog een dag nodig om af te koelen. Daarom heeft hij maar een olifantje uit de winkel gehaald.
Hierna kwamen we bij het wax museum, wat niet bepaald madame Tusseauds was (de beelden leken een stuk minder echt) maar je kon toch goed zien wie het moesten voorstellen. Ons favoriet was het rijtje met communisten + Hitler (achter glas), Mao, Stalin, Breznjev en Lenin. Sommigen herkende we helemaal niet. Er zaten ook wat Tsjechische politici en hockeyspelers bij. We sloten af met een horde artiesten a la Freddie Mercury en Arnold Schwarzenegger. Buiten zagen we Charlie Chaplin en Harry Potter nog staan.
Hierna was het communistisch museum aan de beurt. We hadden bij de tour op dinsdag al gezien op welke ironische plek het lag: tussen de meest kapitalistische concerns in de hele stad: MacDonalds en een casino. Jeffrey vond alles geweldig en bleef naar mijn mening veel te lang staan bij de informatiebordjes. Het enorme beeld van Lenin was wel imposant en ik heb ook wel een paar foto’s gemaakt. Maar daarna was het welletjes. Mijn voeten deden toch pijn van al dat geslenter van de afgelopen dagen en confiscereerde daarom de stoel die in de hoek stond. Gelukkig had Jeffrey op dat moment ook behoefte aan een middagpauze en we nuttigden een zelf klaargemaakt broodje abrikozenjam op het dakterras. Met “hernieuwde” energie maakte we ons rondje over het Noord Koreaanse communisme en de van het communisme in Tsjechie zelf af.
We hadden nog een paar uurtjes over voordat we moesten verzamelen op het Old Town Square voor de boottocht, dus we hebben in de tussentijd wat gedronken en wat winkeltjes doorgestruind. Jeffrey zocht telkens voor een kristallen wiskeyglas, maar kon nergens een winkel vinden waar ze ze niet per 6 verkochten. Tijdens het zoeken naar een souvenir voor mijn moeder kwamen we wel een mooi kettinkje met een diepblauw hartje eraan met svarovski elementen erin tegen. Jeffrey vond dat ik ook een cadeautje mocht hebben dus kreeg ik een nieuwe ketting.
De rest van de tijd hebben we hangend doorgebracht op hete Old Town Square. Onze boottocht zou toch zo beginnen. Rond half acht kwam er een mannetje aangelopen die tien talen beweerde te spreken. We hebben ze nooit alle tien gehoord, maar deze gids stond erop om alles wat hij over de stad vertelde op de tocht naar het water, in alle talen te vertellen die de mensen in de groep spraken: Eerst in het Italiaans, vervolgens in het Engels en als laatst in het Spaans. Je kunt op je vingers natellen dat hij constant aan het woord was. Dit ging door toen we de rondvaart op de boot begonnen. Overal had hij wel wat over te vertellen en op het moment dat hij zijn verhaaltje in het Engels begon, waren we het desbetreffende gebouw al voorbij en moest hij zijn relaas inkorten in de tweede en de derde taal.
Het eten was niet slecht, maar het was duidelijk de bedoeling dat het zoveel mogelijk zou vullen en je zo min mogelijk zou eten. Op wat rauwkost na was het allemaal vet. Alhoewel, tegen de tijd dat ik vol zat en voor een toetje wilde lopen was het grootste gedeelte van de toetjes al op, op de Franse kazen na dan…
Inmiddels was het donker geworden en de belangrijke gebouwen (en de Karlsbrug) waren mooi uitverlicht. Ik probeerde foto’s van dit spektakel te maken, maar het wilde maar niet lukken. Alles was in ieder geval een beetje bewogen of onscherp. Aangenomen dat dit aan de bewegende boot lag hebben we op land geprobeerd om betere foto’s te maken, zonder veel resultaat. Ik resette de opties van mijn camera en hoopte dat de rest van de foto’s bij daglicht beter zouden zijn.
Uiteraard kwamen we weer te laat voor de bus en moesten we tot 6 over 11 wachten op de 352.
Voor die tijd konden we nog een beetje door de winkelstraten rondstruinen. Het was niet duidelijk of we de Karlsbrug ook mee zouden nemen op de castle tour, dus liepen we aan het begin van de middag eroverheen… nouja, lopen. Voor zover je vooruit kwam met zoveel mensen en venters die je zover proberen te krijgen dat je een zelfportret laat maken.
Het begon Jeffrey een beetje te kriebelen of we wel op tijd zouden komen voor de boottocht als de castle tour zo zou uitlopen als de vorige keer. We besloten daarom om de tour morgen te doen. We hadden dan toch niet veel gepland staan.
In plaats daarvan doodden we de tijd tot aan de boottocht, door verschillende musea te bezoeken.
Op het republieksplein zagen we een poster voor een glasblaas-demonstratie bij een glas- en kristalwinkel voor maar 30 kroon. We mochten bijna meteen doorlopen en waren de enige aanwezigen bij de demonstratie: Welcome to the furnace. En zo voelde het ook. Het mocht buiten dan boven de 30 graden zijn, in het werkhok was het zeker boven de 40. Wat nog niks was vergeleken met de oven (14000C) en de “cooler” van 500C. De glasblazer blies overigens geen glas, maar verhitte elke keer een beetje en smolt ze aan elkaar, en kneep erin tot er een olifantje overbleef. Jeffrey wilde het kopen, maar het had helaas nog een dag nodig om af te koelen. Daarom heeft hij maar een olifantje uit de winkel gehaald.
Hierna kwamen we bij het wax museum, wat niet bepaald madame Tusseauds was (de beelden leken een stuk minder echt) maar je kon toch goed zien wie het moesten voorstellen. Ons favoriet was het rijtje met communisten + Hitler (achter glas), Mao, Stalin, Breznjev en Lenin. Sommigen herkende we helemaal niet. Er zaten ook wat Tsjechische politici en hockeyspelers bij. We sloten af met een horde artiesten a la Freddie Mercury en Arnold Schwarzenegger. Buiten zagen we Charlie Chaplin en Harry Potter nog staan.
Hierna was het communistisch museum aan de beurt. We hadden bij de tour op dinsdag al gezien op welke ironische plek het lag: tussen de meest kapitalistische concerns in de hele stad: MacDonalds en een casino. Jeffrey vond alles geweldig en bleef naar mijn mening veel te lang staan bij de informatiebordjes. Het enorme beeld van Lenin was wel imposant en ik heb ook wel een paar foto’s gemaakt. Maar daarna was het welletjes. Mijn voeten deden toch pijn van al dat geslenter van de afgelopen dagen en confiscereerde daarom de stoel die in de hoek stond. Gelukkig had Jeffrey op dat moment ook behoefte aan een middagpauze en we nuttigden een zelf klaargemaakt broodje abrikozenjam op het dakterras. Met “hernieuwde” energie maakte we ons rondje over het Noord Koreaanse communisme en de van het communisme in Tsjechie zelf af.
We hadden nog een paar uurtjes over voordat we moesten verzamelen op het Old Town Square voor de boottocht, dus we hebben in de tussentijd wat gedronken en wat winkeltjes doorgestruind. Jeffrey zocht telkens voor een kristallen wiskeyglas, maar kon nergens een winkel vinden waar ze ze niet per 6 verkochten. Tijdens het zoeken naar een souvenir voor mijn moeder kwamen we wel een mooi kettinkje met een diepblauw hartje eraan met svarovski elementen erin tegen. Jeffrey vond dat ik ook een cadeautje mocht hebben dus kreeg ik een nieuwe ketting.
De rest van de tijd hebben we hangend doorgebracht op hete Old Town Square. Onze boottocht zou toch zo beginnen. Rond half acht kwam er een mannetje aangelopen die tien talen beweerde te spreken. We hebben ze nooit alle tien gehoord, maar deze gids stond erop om alles wat hij over de stad vertelde op de tocht naar het water, in alle talen te vertellen die de mensen in de groep spraken: Eerst in het Italiaans, vervolgens in het Engels en als laatst in het Spaans. Je kunt op je vingers natellen dat hij constant aan het woord was. Dit ging door toen we de rondvaart op de boot begonnen. Overal had hij wel wat over te vertellen en op het moment dat hij zijn verhaaltje in het Engels begon, waren we het desbetreffende gebouw al voorbij en moest hij zijn relaas inkorten in de tweede en de derde taal.
Het eten was niet slecht, maar het was duidelijk de bedoeling dat het zoveel mogelijk zou vullen en je zo min mogelijk zou eten. Op wat rauwkost na was het allemaal vet. Alhoewel, tegen de tijd dat ik vol zat en voor een toetje wilde lopen was het grootste gedeelte van de toetjes al op, op de Franse kazen na dan…
Inmiddels was het donker geworden en de belangrijke gebouwen (en de Karlsbrug) waren mooi uitverlicht. Ik probeerde foto’s van dit spektakel te maken, maar het wilde maar niet lukken. Alles was in ieder geval een beetje bewogen of onscherp. Aangenomen dat dit aan de bewegende boot lag hebben we op land geprobeerd om betere foto’s te maken, zonder veel resultaat. Ik resette de opties van mijn camera en hoopte dat de rest van de foto’s bij daglicht beter zouden zijn.
Uiteraard kwamen we weer te laat voor de bus en moesten we tot 6 over 11 wachten op de 352.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
