Dinsdag - Welcome to Bohemia

Ik heb niet mijn oordopjes in hoeven doen voor Jeffreys gesnurk, maar voor het gezoem van de muggen die we de avond ervoor niet hebben kunnen slaan. Zelfs toen hoorde ik the little bitches zoemen. Jeff heeft niks gehoord. Die werd gewoon met een paar bulten extra wakker.
We hadden de wekker om 7 uur gezet omdat we geen idee hadden hoe lang het zou duren om naar het centrum te komen. We hadden afgesproken om de gratis tour te nemen rond half 11.

Het ochtendbuffet was prima verzorgd. Niet erg uitgebreid maar divers genoeg om er niet over te mogen zeuren. Zeker niet voor 90,- per week.
Het openbaar vervoer was prima geregeld. Er reden iets van 5 bussen naar het metrostation Luka, en we hoefden dan ook maar een paar minuten te wachten. De kaartjes voor de bus waren ook geldig voor de tram, dus hoefde je alleen maar 2 kaartjes van 90 minuten te kopen op een dag (kaartje was iets meer dan een euro).
Op station Mustek stapten we uit. Het was toen net half 9 geweest dus het was nog even wachten tot de tour. Maar we hadden wel wat tijd nodig om op het Old Town Square te vinden. Maar nog voor negenen hadden we het gevonden en kwamen precies op tijd om de astronomische klok in actie te zien. Er kwamen wat figuurtjes voor de ramen in de toren voorbij en nadat zij verdwenen waren kraaide het gouden haantje een keer. Vervolgens kwam er een soort van nar helemaal boven in de toren naar buiten en speelde een bekend deuntje op een trompet en herhaalde dit aan alle kanten van de toren. We hadden dus nog anderhalf uur te doden voordat de tour begon en besloten vast de Starbucks te zoeken, want daar zouden ze beginnen. Dat was nog niet zo makkelijk als het leek,maar nadat we een Amerikaan met een Starbucksbeker aanspraken was het al snel gevonden.

We hebben nog even in de zon op een bankje gezeten want het was toch niet druk. Na tienen liepen we richting de ontmoetingsplaats en vonden daar de Spaanse tourgids, die ook gewoon Engels sprak. We moesten onze namen en e-mail invullen en kregen daarvoor een tour van 3 a 4 uur. Maar die zou pas 40 minuten later beginnen.
Jeffrey had ontdekt dat je de toren voor iets meer dan 2,- in mocht, dus de rest van de tijd hebben we gedood met foto’s maken en van het uitzicht te genieten.
Om 10.45 zou de tour beginnen en we maakten in de tussentijd even kennis met onze gids Lann, een Amerikaan uit Florida die de avond ervoor aan een biertour of iets dergelijks deel had genomen. Hij had in ieder geval een flink schorre stem, maar iedereen kon hem goed verstaan. Onze groep bestond voornamelijk uit Amerikanen, een paar Britten, een enkele Nieuw-Zeelander en nog een Nederlandse. We kwamen langs de Old Town Square, de joodse wijk, een kerk waar een eeuwenoude mensenhand aan de muur hing, het Mozarttheater, het Rudolphinum, de Powdergate en we kregen nog wat interessante verhalen gehoord. Rond een uur of 1 hadden we een lunchpauze bij een bagelbar. Het was druk, duur en ze hadden naar mijn mening een veel te pikante mosterd. En teveel, want ik hou sowieso niet zo van mosterd.

Na de tour bedankten we Lann en gaven we hem een fooi. Jeffrey kon hem immers niet betrappen op foutieve informatie en hij was gewoon aardig en enthousiast.
Nadat we onze voeten wat rust hadden gegund op een bankje aan het water liepen we naar de Letna Gardens waar een enorme metronoom stond, waar een lijn met een paar honderd schoenen aan vastzat. Ook hadden we vanaf daar een prachtig uitzicht. Het probleem was alleen dat het ontzettend warm was, we al flink moe waren van de bijna 4 uur durende tour en dat we voor dat uitzicht 168 treden opmoesten. Dus zochten we de beschutting op van een paar bomen en gaven onze voetjes en oververhitte ledematen nog wat rust.
Een twintigtal minuten later wilde Jeffrey weer verder omdat hij voor het eten nog wat souvenirwinkeltjes binnen wilde. We vonden een KGB is still watching sweater en shirt voor maar 99 kroon (4,-) maar toch nog maar niet gekocht.

Lann had ons een restaurant aanbevolen waar je zeker waar voor je geld kreeg, dus wij besloten dat maar uit te testen. Jeffrey nam wat van alles en ik nam ½ eend. Nou denk je dat een eend nog veel veren heeft, maar als zo’n ding op je bord ligt lijkt hij toch wel erg groot. Oh, en je moet de anatomie enigszins kennen om er een stuk af te snijden: overal botjes en pezen. Afijn het is me gelukt de helft op te eten. Op de weg terug liet ik me verleiden tot het kopen van een optische illusie. Zo’n metalen draaiding waarvan je niet kan zien welke kant hij nou opdraait. En we kochten bij de Tesco wat broodjes, jam en drinken (5 kroon voor nepcola? Hoe erg kan het zijn?) En namen in het hotel nog een toetje en bekeken het internet nog even voor het slapengaan. Morgen hopelijk geen spierpijn voor als we naar de dierentuin gaan :)