Papier Hier

Gepiep maakt me wakker en ik ga er automatisch van uit dat het Jeffreys wekker is. Als ik op mijn horloge kijk, is het echter maar 5:30. Jeff ligt niet naast me en nu ik langzaam naar zeker wakker word besef ik dat dat zijn wekker ook niet is. Ach, nu ik toch wakker ben kan ik vast de boiler aanzetten en straks warm douchen. Ik doezel nog een halfuurtje en kom er dan uit. Jeffrey ligt zonder deken op de bank te snurken. Was ik degene die aan het draaien was vannacht? Nee, hij had last van z’n maag en wilde mij niet storen.

Toen we allebei gedoucht hadden liepen we richting de bakkerij voor ontbijt to go. Jeffs favoriet en voor mij een sesamcroissant. Na een halfuur lopen kwamen we bij het busstation aan en kochten voor ongeveer €5,- p.p. een kaartje voor de bus van 8:00 naar Pristina. Het bleek alleen geen touringcar te zijn, maar een klein busje. De chauffeur had schijnbaar een bestelling bij een bakkerij, want we stopten in het midden van de weg en een mannetje gooide een zak broodjes naar binnen via het raam.

We zaten natuurlijk recht in de spits en het duurde een meer dan een halfuur voordat we bij de grens waren. Daar moesten we allemaal het busje uit om ons paspoort te laten scannen. We stapten weer in de bus en bij de Kosovaarse grens kwam de douane onze paspoorten ophalen. Gelukkig kregen we ze een paar minuten later weer terug. De natuur in dat eerste stukje Kosovo is prachtig. Steile beboste hellingen en een nieuw aangelegde snelweg waar een snelstromend riviertje onder meandert. Dan kom je het eerste stadje binnen waar ze schijnbaar specialiseren in autowrakken. Het tweede stadje heeft overal tweedehands auto’s staan. Dan meer wrakken. Vervolgens kwamen we in Pristina zelf terecht en werd maar al te snel duidelijk waar al die wrakken vandaan komen. Het verkeer is mogelijk nog verder ontregeld dan in Boekarest.

Het was inmiddels 10:15 en aan het regenen! We liepen even snel naar de wc, waar we €0,30 betaalden voor een vieze wc zonder papier. We wilden om 11:00 de free tour doen, dus voor €5,- namen we een taxi naar het centrum. Het regende nog steeds en we schuilden bij het nationale theater, waarvoor de tour zou beginnen. In de tussentijd ruimden mensen in felgele shirt de restanten van “olympic day” op. Dus we hadden niet alleen een hoop mensen met paraplu’s rondlopen, maar ook een flink aantal met felle kleding en naamkaartjes rond hun nek. Hoe gingen we Astrit, onze gids ooit vinden?

Jeffrey liet om 11:00 een berichtje achter op de Facebook van de free walking tours en een paar minuten later verscheen Astrit. Een man, wat we ook niet verwacht hadden. Er kwam verder niemand opdagen, dus we kregen een gratis privé tour van 2 uur. Jammer dat onze gids niet erg duidelijk sprak en wat er wel verstaanbaar uit kwam werd overwelmd door het verkeer dat continue aan het toeteren was. In een notendop: Kosovo is het 1 na jongste land ter wereld op Zuid Soedan na, mensen zijn nationalistisch en houden van de landen die ze aan hun onafhankelijkheid hebben geholpen, met name de V.S. Ook is het land 90% moslim. Je hebt die twee laatste statements nog steeds niet samen in één zin gezien. Joke’s on you. Ook bezit Pristina het lelijkste gebouw ter wereld. De nationale bibliotheek.

De tour was drie kwartier eerder klaar dan gepland. Misschien omdat we met zo weinig waren, misschien omdat Astrit niet van praten hield. Hij leidde ons naar een restaurantje waar we lekker en goedkoop konden eten. We bestelden een ovenpannetje met kip en groenten en een pizza. Toen de ober met soep aan kwam zetten keken we vreemd op. Maar het was van het huis en het smaakte goed. De rest van het eten ook, dus een flinke fooi was wel verdiend, maar schijnbaar hadden we i.p.v. €5,- fooi, maar 2 extra gepind. Tja, we hebben het aangeboden. Het enige minpunt van deze plek was dat er geen wc papier was.

De nieuwe kathedraal, drie jaar oud en nog niet volledig afgebouwd, die tijdens de tour gesloten was, was na het eten wel open en gelukkig was het opgehouden met regenen. Het waaide wel hard, zeker bovenin de toren waar je uitzicht had over de stad. Hierna wilden we de oerlelijke bieb van binnen bekijken. Het was aardig ingericht van binnen, maar duidelijk geen plaats waar je als toerist even lekker tussen de boeken kan neuzen. Jeffrey ging nog even naar de wc. Geen papier. Buiten kwamen we een man tegen die papieren zakdoekjes verkocht. Mosterd na de maaltijd natuurlijk.

In de tussentijd was het zonnetje gaan schijnen en we zochten een terrasje op, waar we een ijsje hebben gegeten. We hadden nog uren te gaan voordat onze bus om 18:00 terug zou rijden en het enige wat op ons bekijklijstje stond was het beeld van Bill Clinton en die stond vlakbij het busstation. Shoppen dan maar!
Nadat we weer niks leuks gevonden hadden ploften we het laatste halfuurtje maar neer in een parkje. Rond 16:45 begonnen we terug te lopen naar het station en bleven even staan bij het Clinton beeld dat naast een winkel stond die Hillary heette. Ook stond zijn gezicht op een doek dat de halve zijkant van het gebouw ernaast besloeg.

Aangekomen bij het busstation moesten we nog een keer naar de wc. Het was in de tussentijd niet schoon gemaakt en we hadden bij voorbaat de hoop al opgegeven papier te vinden.
Het was weer een minibusje en het zat al halfvol om 10min voor vertrek. Helaas was het een ouder busje dan op de heenweg en we hadden nauwelijks beenruimte, dus Jeff verkaste naar een van de enkele stoelen aan de andere kant van de bus. Even later kwam er wel een vrouw naast me zitten, maar gelukkig gingen er ook mensen weg en konden we allemaal wat breder gaan zitten nadat we eruit moesten bij de Macedonische grens.
Toen we aan kwamen was het 20:00 geweest en we liepen naar Debar Maalo. Het restaurant tegenover Skopsko Merak, waar we gisteren waren.
Ook hier was live muziek en plaats op het terras. Nu was het mijn beurt voor de shaslick, maar deze was niet zo lekker als die van Jeffrey gisteren. Hij had een soort cordon bleu en we deelden een bord frietjes met kaas. Mjam. Jeffrey nam een plak cake na en ik baklava. Toen we klaar waren was het al bijna 22:30 en tijd om naar bed te gaan.