München - Sopron

Jeffrey wilde niet vroeg opstaan, want hij wilde pas na de ochtendspits weg. Dus op ons gemakje aten we ons ontbijtje en vlak voor tienen vertrokken we. We kwamen alleen niet aan op de snelweg. Tot vlak voor de grens bleven we de navigatie volgen over mooie provinciale wegen, maar dat schoot natuurlijk niet op en we moesten toch een kilometer of 500 overbruggen. Bij Passau kregen we eindelijk de ruimte en hier werd pas echt duidelijk hoe heerlijk het is om met Hemelvaart te rijden, er reed namelijk helemaal geen vrachtverkeer. We stopten om te ruilen, tanken en te lunchen. Er stond een flink wegrestaurant met een enorm lopend buffet, met ook fikse prijzen. Het was allemaal wel heel lekker gelukkig. De rest van de reis verliep soepeltjes en rond half vier reden we bij opa en oma de oprit op. Ze hadden ons niet aan horen komen dus ze waren blij verrast toen we binnen kwamen lopen.
Alles stond al voor ons klaar, bedden voedsel ect. Maar we hadden nu even wat meer behoefte om wat te bewegen na al dat zitten. Dus nadat we wat met opa en oma gekletst hadden liepen we een rondje door de wijk en pakten meteen een stukje bos mee. Het was heerlijk weer en toen we terug kwamen konden we meteen aan tafel schuiven. Paprikás csirke stond natuurlijk op het menu, met kwarkpannenkoeken als nagerecht.
Na het eten zaten we nog even voor de tv met opa's wijn, maar rond een uur of negen zaten we al te gapen. Opa lag al in bed en wij gingen ook maar naar boven om nog wat te lezen en slapen.