A plate full of Wroclaw

Jeffrey zat op zijn telefoon en had een vijfsterrenhotel gevonden in Wroclaw dat maar €50,- duurder was dan het hotel dat we geboekt hadden. Die laatste konden we nog gratis annuleren. Ik moest er niets van weten en na wat gezeur gaf hij gelukkig op. Ik had ook een paar uur liggen draaien die nacht, dus zeuren werkt alleen averechts als ik slecht geslapen heb.
We leverden onze sleutel in en begonnen aan de reis richting Wroclaw (Vrotslav, niet wroklau). Jeffrey kreeg zijn navigatie niet aan de praat dus moesten we mijn telefoon gebruiken. We reden via Krakau en Katowice naar Wroclaw, met deze keer gelukkig een hoop snelweg. De tol was de goede weg wel waard.
Rond half drie kwamen we aan in de stad en zetten de auto op een parkeerplaats een meter of 200 van hotel Piast vandaan en zeulden alleen de benodigde spullen mee.
Daar kregen we een kamer toegewezen met een erg klein bed, maar een mooie grote badkamer. Het was maar goed dat we niet al onze kleding mee hadden genomen, want er was maar voor één persoon plek in de kast.

Nadat we uitgerust waren van de reis liepen we naar buiten, waar meteen een wilde Snorlax op de Pokeradar kwam. Even vangen voordat we doorliepen naar het centrum.
Ik had niet verwacht dat Wroclaw een erg toeristische stad was, maar mijn ongelijk werd bewezen door een ontzettend vol centraal plein. Het stond ook vol met kraampjes waar je souvenirs kon kopen en verderop stonden kraampjes met vlaggetjes erop geschilderd: Pools, Spaans, Duits, Hongaars, Grieks, Oekraïens, Turks, noem het maar op.
We waren ergens gaan zitten op het terras en de serveerster vertelde ons dat het "Europe on a fork" dagen waren, althans, dat was de letterlijke vertaling. De Engelse versie stond op een tentflap gedrukt: A full plate of Europe. Het was een internationaal delicatessenfestival dat nog tot morgen zou duren. Bij alle kraampjes kon je nationale gerechten, dranken, wijnen, oliën, jam, kazen, chocola ect. proberen en kopen. Hoewel ons eten bij het restaurant goed smaakte waagden we het erop een toetje bij de kraampjes te vinden. En of dat lukte. De baklava lieten we liggen, want hoewel dat natuurlijk ook lekker is, hebben we dat allemaal al wel eens op. We lieten beide de keuze vallen op de gechocolateerde vruchten op een stokje vallen.
Verder was er nog entertainment van jongleurs tot mensen die balletjes aan het hooghouden waren, maar het grootste spektakel stond natuurlijk op het grote podium aan de rand van het plein. Hier werd live kookles gegeven en nadien werd er een enorme taart in stukken gesneden en uitgedeeld aan het publiek. Wij wilden ook wel een stukje, maar de rij was enorm, dus gingen we maar op een terrasje zitten, waar we zicht hadden op het podium en het grote scherm ernaast.
Om 20:00 begon er een harmonisch orkest te spelen en de presentator deed zijn best om af en toe in het Engels te praten. Het was immers een internationaal festival en er kwamen ook buitenlandse zangers en zangeressen (allemaal met een connectie met Wroclaw) om mee te zingen met het orkest.
Niemand kwam onze bestelling opnemen en iedereen op het terras liep ook naar binnen, dus wij deden maar hetzelfde. Jeff kreeg teveel geld terug en was zo vriendelijk het verschil terug te geven toen het meisje onze drankjes kwam brengen.
We namen een tweede cocktail en genoten van de dirigent die als een wilde beide orkest en publiek aan stond te moedigen. Sommige liedjes waren mooi, andere wat minder, maar iedereen had het naar z'n zin en om 22:00 was het allemaal welletjes geweest. We hoorden nog iets van vuurwerk achter de kerk, maar toen we die kant op liepen was er niks te zien. Vreemd ook om dat op zo'n plaats te doen.
Gezien we toch al de goede kant op liepen, gingen we maar door naar het hotel om op ons te smalle bed toch makkelijk in slaap te vallen.