Via Frankfurt, maar geen file

De reis begon al goed toen we net na zessen vertrokken vanuit Zevenbergen. Bij de Strijpenseweg waren namelijk stoplichten geplaatst en was men al druk aan de weg aan het werken en moesten we even wachten tot de auto's van de andere kant voorbij waren. Ook tussen Breda en Tilburg stond het verkeer even muurvast. Gelukkig duurde het allemaal niet zo lang en konden we zonder veel problemen langs Eindhoven en Venlo Duitsland in.
Voor Jeffrey was het even tijd om zijn benen te strekken. Maar daarna kon hij wel weer verder. Een minuut of 20, daarna was hij compleet gaar.
Toen was het mijn beurt, maar net toen Jeffrey zijn oogjes dicht had gedaan nam ik de verkeerde afslag. Hoewel, het was in eerst instantie precies de afslag die de navigatie aan gaf, behalve dan dat het af was gesloten... en dan ga je niet even in z'n achteruit de vorige snelweg op, dan pak je de afslag ernaast richting Trier. Schijnbaar was ik niet de enige die zich vergist had want een kleine file leidde naar het kruispunt dat ons weer richting Koblenz/Frankfurt zou leiden. Eind goed al goed, behalve dat we nu via een andere route bij Munchen aan zouden komen en Jeff niet bij het graf van Rommel langs kon. En dat we toch langs Frankfurt moesten. Dat laatste scheen heel erg mee te vallen. Ik denk dat ik nooit tussen Frankfurt en Wurzburg heb gereden zonder daadwerkelijk in de file te staan. Natuurlijk waren er een hoop wegwerkzaamheden waar je maar 80 of zelfs 60 kon, maar over het algemeen genomen hebben we er maar een uurtje langer over gedaan dan wat de navigatie thuis aangaf. En dat is inclusief pauzes.
Rond half vier hadden we hotel Brecherspitze gevonden en bleven we even op bed liggen om bij te komen. We hadden voor vandaag toch niet veel op de planning staan. Rond een uur of vijf gingen we op zoek naar de S-bahn, die ons naar het Hofbrauhaus zou brengen waar Jeffrey graag wilde eten. We kochten een groepskaartje voor 3 dagen en kwamen uit op het Marienplatze, dat ontzettend druk bezocht was voor een maandagmiddag. Ook was er een hoop politie op de been, maar het werd later duidelijk dat er een protest werd georganiseerd. Wij liepen het VVV binnen voor een kaart van de stad en zochten het Hofbrauhaus op, waar we traditioneel Beiers voedsel op hebben onder genot van traditioneel Beierse muziek. Ik hoefde geen bier, maar gezien ze niet veel anders schonken kreeg ik mijn mineraalwater ook in een halve literpul. Het eten was veel te rijk en we kregen het geen van beiden helemaal weg, maar er is altijd een plekje voor apfelstrudel.

We liepen het brauhaus uit en wisten niet waar we heen zouden gaan, mede omdat we de kaart op tafel hadden laten liggen. Daarom struinden we een beetje langs de winkels en zijn toen terug naar het hotel gelopen. Dan konden we daar een beetje lezen of netflix kijken... behalve dan dat er geen wifi meer beschikbaar was. Dus Jeff ging kaarten op de laptop en ik las wat voordat we vroeg in slaap vielen.