Wygri en Kaunas

03-09

Vandaag hadden we een rustig dagje. Kaunas lag maar op 2 uur rijden en na een hoop stad was er behoefte aan een boswandeling.

In Suwalki zelf was niks te doen, dus meteen na het ontbijt pakten we onze spullen en reden we naar Wygri national park, dat op 10min afstand lag van ons hotel. Ook een mooi moment om mijn andere cameralens te gebruiken.

Al vroeg in de wandeling kwam ik erachter dat ik met alleen een telelens niet ver kwam, (of juist te) dus liep ik terug naar de auto om ook de kleine te pakken. Je wil toch ook foto's van het meer maken en niet alleen van de bomen aan de andere kant ervan.

Toch moest ik weer switchen toen we een relaxte libelle en een bezige specht tegen kwamen.

We probeerden nog meer dieren te vinden, zeker toen we luid geklop vanuit een boom hoorden komen, maar deze specht zat schijnbaar in de boom zelf en dan wordt foto's maken lastig. De bevers waar het park om bekend stond hebben we helaas niet gezien. Wel een aantal beverdammmen.

Rond het middaguur reden we door naar Kaunas en kwamen 15:00 lokale tijd aan. Als we terug komen in Polen krijgen we dat uurtje wel terug.

Tegen die tijd hadden we wel flink honger, dus aten we een burger bij een tentje dat zijn inspiratie uit Breaking Bad haalde (Baking Mad) . Dus Ik had een crystal meth limonade, dat eigenlijk gewoon ranja was.

Hierna liepen we een rondje door de stad. Het was eindelijk mooi weer en zoals een hoop anderen op de zaterdagmiddag liepen we door een van de langste hoofd/winkelstraten van Europa. Jeff wilde nog een magic-winkeltje binnen vanwege de pre-release vandaag en kon redelijk goedkoop aan een doosje kaarten komen.

We deden een drankje en liepen verder naar Kaunas Castle. Veel bezienswaardigheden zijn hier dicht op zondag en het was nu ook al 17:00 geweest. Gelukkig was er buiten ook genoeg te zien en te onderzoeken zoals een bordje met "The Beast of Kaunas" dat je naar een stukje muur lokte waar luid gesnurk uit kwam. Een snelle Google liet ons weten dat het beest zelf nog gemaakt moest worden.

Jeff maakte nog gebruik van de trainingsapparatuur in Santakos park en hierna liepen we door naar het punt waar de Memel en de Neris samenkomen om van de zonsondergang te genieten.

We hadden al een restaurant op het oog genaamd Berneliu Uzeiga waar we traditionele Litouwse cuisine op hebben. Het leek allemaal niet zoveel, maar we hebben toch moeite moeten doen om alles weg te krijgen. Alles was erg... vullend, maar lekker. Ook de Litouwse bosbessenwijn liet zich smaken.

Het was inmiddels na 22:00 en we moesten nog een halfuur door het bruisende centrum naar het hotel. Jeff pakte zijn kaartjes uit en nam nog een bad (in "onze" tijd was het immers nog maar 21:30). Ik was moe en had de hele dag op mijn nieuwe schoenen gelopen, dus ik masseerde mijn pijnlijke voetjes (de stappenteller gaf >23000 aan) en ging naar bed.