De verborgen pareltjes van Vilnius

Ik werd ziek zwak en misselijk wakker. Ook een lekker bad hielp niet veel maar ik heb in ieder geval een schaaltje havermout naar binnen gewerkt en een ei naar de hotelkamer gesneakt voor later.

Jeffrey vertrok alleen naar de tour en ik bleef achter om uit te zieken.

Rond half 1 voelde ik me weer wat beter. Ik at mijn ei, wat niet hardgekookt bleek te zijn en liep richting het centrum. Jeffreys tour zou eindigen bij Cathedral Square, maar ik was aan de vroege kant dus ik kon nog een paar ommetjes maken. Zo kwam ik bijvoorbeeld een hofje tegen waarvoor een bordje stond met het woord "baby elephant"

In het hofje zelf bleek het een schaakbord te zijn op een beeld van 4 olifantjes. Daarnaast had je een prachtig overzicht op de tuin van het presidentiele paleis. Een winkeleigenaar van bijenwassen kaarsen gaf me wat toeristische informatie.

Ik kwam ongeveer tegelijk met Jeff aan op het plein en we liepen samen naar een tentje naast een andere Berneliu Uzeiga. Ook met traditionele Litouwse keuken. Lekker maar vet,1 aardappelpannenkoek was genoeg.

We liepen verder naar de Gemidinas toren. Het symbool van Vilnius, de ijzeren wolf zou hier aan de eerste groothertog van Litouwen zijn verschenen en jawel, bovenop de toren hoort men nog steeds het huilen van een wolf. De rest van de toren is ingericht als museum voor de onafhankelijkheidsbeweging en de Baltische weg.

Jeff wilde ook nog graag het museum binnen van het paleis der hertogen. Deze zou om 18:00 al sluiten en het was al 16:30. We kochten een kaartje voor "deel 1" zodat het binnen 1,5 uur nog wel te doen was. Maar toen werden we al om 17:30 vriendelijk doch dringend verzocht het museum te verlaten. Jeff sloeg met een spreekwoordelijke vuist op tafel en mocht tot 18:00 in de expositie blijven.

Alle deuren werden wel achter ons op slot gedraaid.

Volgens de gids is dit het beste wat je kunt doen in Vilnius: verdwalen. We namen een verkeerde afslag en kwamen weer een idyllisch hofje binnen. Ook een straat waar een koor aan het reperteren was en er kunst voor blinden aan de muren hing (met relief). De straatnaam was zelfs in braille.

We liepen verder langs een mooie kerk en door de golden gate. Als je dit doet ben je duidelijk uit het toeristische gedeelte van de stad. Jeffrey had nog een spellenwinkel gespot waar ze goedkope magicboxen verkochten voor een zacht prijsje. Helaas weinig dnd spul.

We aten een burger bij Boom Burgers en een toetje bij een koffietent. Ook hebben we nog een sakotis gevonden en een mooiere route naar het hotel, maar het zou toch de laatste keer zijn want morgen rijden we door naar Warschau.